| Notities | (1) Meerder foto’s ed in media. Zie ook HSmouter_1868 Livro-Gonçalves-Jr Brazil.pdf in media (blz. 264 )
Mevrouw Pietje Wilhelmina Smouter - van der Waal schreef ten minste vier schriften vol rond 1930, alle in het Nederlands en wat in het Duits. Het geschrevene bestaat uit korte verhalen, een verhaal van 104 pagina’s met 31 hoofdstukken ging over de familie Jan Maaswijk, zijn vrouw Marie en hun twee zoons en twee dochters. Deze familie woonde in een eenvoudig huisje in Rotterdam en op een gegeven moment werd Jan ontslagen. Hij was timmermansknecht, weliswaar niet rijk, maar kon zich redden. Met de werkloosheid kwamen de problemen, zonder salaris lukte het de familie niet de huur van het huis te betalen en levensmiddelen te kopen. Binnen korte tijd zat de familie in de schulden. Jan vond geen werk meer, wel werd hem op een dag een propagandaboekje over Brazilië aangeboden. Alhoewel de ouders twijfelden, scheen het de enige oplossing te zijn, en op God vertrouwende besloten ze te emigreren. Jan besloot al het meubilair te verkopen om hun schulden te betalen en de familie reist met de trein naar Amsterdam. De kinderen vonden het geweldig; het was hun eerste reis met de trein, om het maar niet over de verdere reis te hebben, per schip naar Zuid- Amerika waar indianen en zeer veel soorten dieren leven. Het lijkt een droom, een boerderij te midden van het bos. De ouders waren toch nog wat bezorgd, wat zou de toekomst brengen in een onbekend land en zo ver weg? De familie ziet in verbeelding een nieuw wit geverfd huis met groene luiken, te midden van geurige bloemen en enkele palmen. Een toekomst vol geluk en vrede, zonder moeilijkheden en zorgen! Gedurende de zeereis komen ze in zo’n zware storm terecht dat ze bijna de hoop verliezen. Een dochtertje van een Nederlandse familie, al zwak, overleed. De moeder keek toe toen het kistje langzaam wegzonk in de enorme oceaan. Na drie weken kwamen Rio de Janeiro en het Bloemeneiland in zicht met het enorme immigrantenhuis. Alles leek beter dan de familie Maaswijk had gehoopt! Ze vonden het jammer dat ze na drie dagen het eiland moesten verlaten. Dan beginnen de problemen, per schip naar Paranaguá, de passagiers zaten in de regen aan dek, onmogelijk om ‘s nachts te slapen! Het eten was meer dan slecht. Eindelijk verscheen de haven van Paranaguá en het Atlantisch Kustgebergte. Ze verbleven enkele dagen in het immigrantenhuis en gingen verder per trein, door de donkere bergen met diepe afgronden. De stad Curitiba leek zo vreemd en nieuw, na drie dagen in het immigrantenhuis ging de reis verder per trein naar Ponta Grossa. Mevrouw Maaswijk zei blij; ‘ als we weer vertrekken, zullen we thuis komen...’
Zusters Francina van der Waal Lissoski en Cornélia van der Waal Haagsma zijn dochters van Francisco Henrique van der Waal en Pietje Wilhelmina Smouter van der Waal |
|